De coronaperiode heeft onze manier van werken sterk veranderd: de thuiswerkplek heeft een prominentere plaats ingenomen, vooral voor individuele activiteiten.

Uit de werkplekbevragingen (Leesman-studie 2019 en 2021) van Het Facilitair Bedrijf bleek ook dat gebruikers van de grote kantoorgebouwen die thuiswerkplek eerder geschikter vonden voor individuele activiteiten. Voor andere activiteiten, voornamelijk gericht op ontmoetingen en samenwerking, werd het kantoor dan weer verkozen. Resultaten die niet onlogisch zijn en ook bevestigd werden door tal van internationale werkplekonderzoeken.

Door het aantal toegewezen werkplekken voor een entiteit meer in overeenstemming te brengen met de gemeten bezettingsgraad (NB. voor de Centralisatie Brussel heeft elke entiteit een dekkingsgraad van minstens 80%), komt heel wat ruimte vrij die we nuttiger kunnen invullen. Immers, uit de bezettingsmetingen van onze kantoren (precorona, dus van 2019 tot maart 2020) bleek dat we in de meeste gevallen geen 50% gemiddelde bezettingsgraad haalden. In sommige VAC’s haalden we zelfs geen 40%.

Die ruimte gebruiken we in de eerste plaats om bijkomende entiteiten in te huizen, waardoor de Vlaamse overheid minder kantooroppervlakte moet huren en dat budget (uiteindelijk ons aller belastinggeld) beter en efficiënter elders kan besteden. Daarnaast vullen we deze ruimte ook anders in, met zgn. gedeelde zones. Gedeelde zones omvatten ‘extra’ samenwerkplekken, die activiteiten ondersteunen waarvoor medewerkers wel naar kantoor willen komen: het gaat om brainstormruimten, team- en projectruimten of gewoon extra overlegruimten), in combinatie met individuele plekken, die eventuele piekmomenten kunnen opvangen én door hun eventuele specifieke inrichting of thematiek ook een meerwaarde kunnen bieden. Deze zones zijn gemeenschappelijk, ‘gedeeld’ dus: alle medewerkers met een badge van de VO kunnen ze gebruiken.