Maar zijn velomobiel biedt nog enkele troeven. “Fietsen is uiteraard een vorm van vrijheid. Je vertrekt wanneer je wil, en je weet exact wanneer je aankomt. Bovendien is het ecologisch én ontspannend.”

Als wegentoezichter is Peter sowieso vaak op de baan. “Net daarom ben ik heel blij dat ik ‘s avonds niet ook nog eens achter het stuur moet kruipen. In de velomobiel kom ik tot rust na een werkdag.”

We vroegen Peter ook naar zijn favoriete fietsseizoen. “Dat moet het voorjaar of het najaar zijn,” vertelt hij. “In 30 graden is het in zo’n velomobiel puffen en blazen, en ook ijs en sneeuw zijn niet ideaal. Maar 90% van het jaar is het echt genieten. Ik durf al eens gniffelen wanneer ik uitgeregende wielertoeristen zie passeren, dan heb ik meer geluk.”

Peter gebruikt de velomobiel ook in zijn vrije tijd. “Ik ben er echt verslaafd aan. Elke zondag trek ik eropuit met enkele anderen. We maken ook jaarlijks een meerdaagse uitstap en na het werk doe ik al eens een trainingsritje.”

Met de velomobiel rijden is dus een avontuur. Soms zelfs letterlijk. “Onlangs reed ik voorbij een hond en zijn baasje. Plots trok het dier zich los en viel hij mijn velomobiel aan. Ik schrok wel even, zeker toen hij daarna ook nog eens op hoofdhoogte passeerde en zijn tanden liet zien! Gelukkig kwam ik er met de schrik vanaf.”

Peters ultieme fietstip? “Met respect kom je al een heel eind. Ik denk dat dat een algemene regel is in het verkeer. Het openbaar domein is van iedereen, of je nu met paard en kar, met een speed pedelec of een velomobiel rijdt. Zolang we elkaar respecteren, komt het goed.”

Afsluiten doet Peter graag nog met een wist-je-datje: “Er ligt een fietsteller op mijn route, maar die registreert mijn laagvlieger niet. Het aantal fietspassages moet daar dus alvast met 1 velomobiel verhoogd worden!”

Op de webpagina ‘Woon-werkverkeer personeel Vlaamse overheid’ lees je meer over het aanbod en de vervoersmogelijkheden.