Taaladvies wordt 25. Iets wat Simon in een weemoedige bui brengt.

Plaatje 1: Een man en vrouw staan in zwarte rouwkledij ingetogen voor zich uit te staren: ‘Alreeds menig jaar is vervlogen sinds...’, zegt de man met grafdelversstem.

’Doch vergeten zullen wij niet...’, vult de vrouw ingetogen aan.

Plaatje 2: ‘Niettegenstaande het gegeven dat huidige dag er in wezen één is van heuglijk vieren...’, gaat de man verder.

‘Dienen wij toch het nodige respect te betonen aan de gevallenen’, gaat de vrouw met bedroefd gezicht verder.

Plaatje 3: ‘Zij die dapper strijdend niet opgewassen bleken tegen de vigerende mores’, declameert de man.

’Hopende u hiermede afdoende eer bewezen te hebben, groeten wij u’, zegt de vrouw terwijl ze knielt en een rode roos neerlegt bij een graf.

Plaatje 4: ‘Je hebt gelijk’, zegt de man. ‘25 jaar Taaladvies is ook een gepast moment om even het ambtenarees te herdenken.’ Ze staren naar de grafsteen met de woorden: alreeds, afdoende, doch, hiermede, heuglijk, menig, niettegenstaande, het onvoltooid deelwoord...